Kağıt Kokusu (Kitap Şiiri)
Kağıt Kokusu (Kitap Şiiri)
Bu şiirimi, benim gibi düşünen ‘Kitap Dostları’ için yazdım. Okumayı seven, kitabı seven, kitaba değer veren, kitap dostlarına selam olsun. Vedat Sadioğlu – Eğitmen Yazar
KÂĞIT KOKUSU
Daha ilkokuldayken tattım onu
Kitapla defterin kokusunu
Çok sevdim okumayı yazmayı
Çok sevdim kâğıdın kokusunu
Kâğıt kokusu, odun kokusudur
Selüloz ve ağaç kokar burcu burcu
Ne güzel, ne hoş bir kokudur
Ne güzeldir kâğıt kokusu
Birinci hamuru pek sevmem
İkinci hamur idare eder
Üçüncü hamura bayılırım
Daha çok odun kokar, hayranım
Eskiden samanlı kâğıt vardı
Dördüncü hamur sayılır
Görülürdü saman parçaları…
Koklayana harmanı hatırlatır
Severim kâğıdın kokusunu
Okumayı ve yazmayı hatırlatır
Hepsi sevgidir, dosttur, aşktır
İnsanın içine girer ve öylece kalır
Bir tutkudur kâğıt kokusu
Kutsal bir şeyi koklar gibi…
İstediğim yere alır götürür beni
Hemen alırım elime kâğıt- kalemi
Vedat Sadioğlu
www.akrostissiirler.net